Choroba dziecka jest największą tragedią jaka może przytrafić się rodzicom. Jednak wówczas dostrzegasz, że nie jesteś na świecie sam. Widzisz, że jest wiele osób, które chcą pomóc i zrobią to zupełnie bezinteresownie, dla których najlepszą nagrodą, będzie uśmiech Twojego dziecka. Zrozumiesz wówczas, że na świecie jest bardzo wielu dobrych ludzi. Musisz jedynie dać im szansę by mogli się wykazać. Taka tragedia może przytrafić się każdemu. Nie jesteś w stanie się do niej przygotować. Nie możesz oswoić się z tą myślą, przecież nikt Cię nie ostrzeże. Choroba może pojawić się, kiedy najmniej się tego spodziewasz. Z nami właśnie tak było... Nasze szczęście zostało nam brutalnie odebrane. Bez ostrzeżenia...
Pomóżcie nam w naszej walce. W każdej chwili możecie znaleźć się w takiej samej sytuacji, a wówczas na pewno chcielibyście, aby i Wam ktoś pomógł...Z góry dziękuję za okazane wsparcie,Monika - Mama przez duże M.

Są takie chwile...
kiedy czyjaś pomocna dłoń jest niezbędna. !!!



Muza




Najgorszy moment w życiu matki kiedy pada diagnoza RAK!

Nie mówcie tym, którzy stracili ukochanych, że „czas zagoi rany", nie mówcie, że „oni już nie cierpią". Najlepiej nie mówcie nic. Czas tych ran nie leczy. Pozostają, bo śmierć ukochanych jest też trochę śmiercią nas samych: coś w nas umiera. Żyjemy, ale nic nie jest tak, jak było przedtem, już nie jesteśmy tacy sami. (ks. A. Boniecki)





piątek, 14 września 2012

Bez Niego świat jest taki dziwny


Szukając zdjecia na pomnik Szymka natrafiłam na fotkę,która znowu przywolala mase wspomnien..Pamietam jak Szymus sie cieszyl ze idzie do zerowki,fan SCOOBY DOO z jego bohaterm na plecaku pomaszerowal do przedszkola.Bylo ich 4 KINGA NIKOLA PAWEL i SZYMUS. Cala czworeczka tak razem chodzila 3 lata ,w trzeciej klasie Ksieciunio mal nauczania w domku.Teraz jak widze Pawla z Nikolka jak ida do szkoly,wracaja opowiadaja jak tam jest bo maja juz nowego wychowawce tak sobie zawsze mysle jak by Szymus byl zadowolony.Byl bardzo dobrym uczniem zawsze na koncu roku na apelu wystepowal po nagrode .Bylam z niego taka dumna ,dumna ze tak dobrze sie uczy. Czemu to wszystko zostalo przekreslone,czemu?

4 komentarze:

  1. Moniczko, czasem trudno powiedzieć cokolwiek by Cię pocieszyć bo i jak? Gdy wchodzę na Twojego bloga to dla mnie jest tak jakby Szymuś żył bo wciąż widzę jego nowe zdjęcia i Twoje wspomnienia Ten kochany i słodki chłopaczek będzie zawsze żył w Twojej pamięci i w pamięci niektórych dobrych ludzi. Ja wciąż będę sobie zadawała pytanie dlaczego czasem zmieniana jest kolejność i wciąż nie znajduję i zapewne nie znajdę na to pytanie odpowiedzi. Przynajmniej jeszcze nie teraz, nie tutaj na ziemi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ANNAELZBIETA wlasnie najgorsze w tej tesknocie sa wspomnienia co wszystko o nim przypomnina.My tak bardzo ze soba bylismy zzyci ze tak bardzo mi go brakuje
      Cholernie bardzo

      Usuń
  2. Szymuś żyje w tych twoich wspomnieniach ...

    OdpowiedzUsuń
  3. Tak, wiem Moniko: wspomnienia i tęsknota. Ja wciąż mam nadzieję ze osoby które odeszły i które kochałam najbardziej na świecie są gdzieś obok. Często rozmawiam w myślach z moimi ukochanymi którzy przeszli na drugą stronę. Czasem odnoszę wrażenie że oni czekają na moje słowa, na mój uśmiech, daję im to, opowiadam i w ten sposób oni są zawsze ze mną i blisko mnie.Budzę się z nimi, usypiam z nimi i jestem z nimi każdego dnia nieustannie. Nie potrafię przestac tęsknic i nie chcę przestać. Oni dają mi siłę. Jakoś mi wtedy trochę lżej. Gdy patrzę na Twój smutek to czuję go bo wiem czym on jest. Chciałabym dac Ci choc odrobinę swojej mocy choć dobrze wiem, że TY Moniko jestes bardzo dzielną kobietą która pomimo takiego smutku wspiera innych ludzi.
    Pozdrawiam Cie ciepło.

    OdpowiedzUsuń

<3 Dziękuję za komentarz <3
Dziękuję za życzliwość,dobre słowo i uśmiech.
Zapraszam znów będzie mi bardzo miło;)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...